2009: Σκληρή χρονιά για τους μετανάστες

Η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και για το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές -με συγκεκριμένους όρους- στους νόμιμους μετανάστες έχει προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου παραπληροφόρηση και διασπορά φόβου από γνωστές ακραίες φωνές στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, όπου έχει τεθεί το νομοσχέδιο για δημόσια διαβούλευση. Επί τη ευκαιρία ας θυμηθούμε και τις διακυμάνσεις του μεταναστευτικού ζητήματος μέσα στη χρονιά που μόλις φεύγει. “Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται”
Φέτος συνέβησαν μερικά σημαντικά γεγονότα στον χώρο των μεταναστών. Και όλα σχεδόν με σκληρά αποτελέσματα εις βάρος τους. Μετά τον περσινό Δεκέμβρη και τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, έγινε προσπάθεια από αρκετούς να αναμειχθούν σε κάθε είδους λεηλασίες και βανδαλισμούς οι μετανάστες συμμετέχοντες στις πορείες, αλλά και τις παραβατικές ενέργειες των ημερών, με ξεκάθαρο σκοπό την ενοχοποίηση όλων των μεταναστών.

Εφημερίδες αμφιβόλου εγκυρότητας και ακόμη πιο αμφιβόλου ρεπορτάζ ενημέρωναν για «μεταπώληση ελληνικών εμπορευμάτων στην αγορά των Τιράνων». Κάτι τέτοιο δυστυχώς ακούστηκε και από επίσημα χείλη αρμόδιων υπουργών της τέως, αλλά και της νυν κυβέρνησης.

Ουδείς μπορεί να διαψεύσει με βεβαιότητα κάτι τέτοιο και θα ήταν σφάλμα τεράστιο για όποιον το αποτολμούσε, αφού, όπως λέει ο λαός, «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», αλλά και ουδείς μπορεί να το υπερασπιστεί με πλήρη βεβαιότητα. Και ακόμη περισσότερο ουδείς μπορεί να υπερασπιστεί με βεβαιότητα πως, αν συνέβη κάτι τέτοιο, οι δράστες ήταν με σιγουριά μόνο μετανάστες. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι οι εγκληματίες έχουν κάλους κώδικες επικοινωνίας και ουδόλως ενδιαφέρονται για την εθνικότητα των πελατών ή των προμηθευτών τους…

Η υπόθεση με το Κοράνι

Η υπόθεση με το Κοράνι, όπου αστυνομικός φέρεται να έσκισε και να ποδοπάτησε το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων, μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο και την αξία που αποδίδουν σε αυτό οι πιστοί του δόγματος, είχε ως συνέπεια τον ξεσηκωμό των μεταναστών μουσουλμάνων και αναταραχές, που ευτυχώς δεν κράτησαν πολύ, αφού επικράτησε η λογική.

Η “πολυκατοικία” και επιχειρήσεις – “σκούπα” μέσα στο καλοκαίρι

Το μεγάλο «πανηγύρι» με τους μετανάστες, ωστόσο, συνέβη μετά της ευρωεκλογές, όταν η κυβέρνηση της Ν.Δ., πιεσμένη αρκετά από το κακό αποτέλεσμα γι’ αυτήν και την άνοδο στα ποσοστά του ΛΑΟΣ, που επένδυσε προεκλογικά στο τεταμένο κλίμα που επικρατούσε, “μπήκε αμέσως στο νόημα” και έκανε σχεδόν όλα τα χατίρια του άλλου κομματιού της «πολυκατοικίας». Οι καθημερινές επιχειρήσεις – “σκούπα” στο κέντρο της Αθήνας, που με ευθύνη της είχε αφεθεί στη μοίρα του και είχε μετατραπεί σε παράδεισο του λαθρεμπορίου, των ναρκωτικών και της πορνείας, συχνά κατέληγαν σε συλλήψεις στον σορό μεταναστών και προσφύγων, άσχετα με το αίσχος που επικρατούσε (και επικρατεί ακόμη σε μεγάλο βαθμό).

Ο Άγιος Παντελεήμονας

Ο Άγιος Παντελεήμονας, από παραδοσιακή και φιλήσυχη γειτονιά, μετετράπη σε γκέτο, όπου τον νόμο κλήθηκαν να υπερασπιστούν «πρόεδροι καταδρομέων» ντυμένοι “αγανακτισμένοι πολίτες”, κλείνοντας ακόμη και την παιδική χαρά ως μέτρο υπεράσπισης της… ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης! Ακόμη και φωνές πράων και προοδευτικών (!) ανθρώπων, από απόγνωση και φόβο που σχεδόν τους έδιωξε από τα σπίτια τους, αλλά και τον αποκλεισμό που τους επέβαλαν σαν από μηχανής θεός οι «συμπαραστάτες υπερπατριώτες», ακούστηκαν προς στιγμήν ως ρατσιστικά και μισαλλόδοξα.

Η κατεδάφιση του οικισμού στην Πάτρα

Εκατοντάδες συλλήψεις μεταναστών και προσφύγων (αφού ουδείς ασχολήθηκε να ξεχωρίσει τους μεν από τους δε), σε δημόσια θέα, κακοποίηση ακόμη και μικρών παιδιών σε επιχειρήσεις, μέρα μεσημέρι, από πάνοπλους αστυνομικούς, η κατεδάφιση με μπουλντόζες ολόκληρου οικισμού των προσφύγων στη Πάτρα, με τις απόκρυφες ή και δημόσιες ζητωκραυγές των «φίλων και μελών της πολυκατοικίας», η δημιουργία ανά την Ελλάδα Κέντρων Φιλοξενίας Μεταναστών, που με την εξαίρεση αυτού της Κόνιτσας για τους ασυνόδευτους ανηλίκους μόνο κατ’ όνομα θα μπορούσαν να λογίζονται ως τέτοια, η επιχείρηση του παλαιού Εφετείου όπου τα δακρυγόνα χρησιμοποιήθηκαν, όπως κάθε φορά, “απλόχερα και αδιακρίτως”, συμπλήρωσαν το γαϊτανάκι των συμβάντων έως τις εκλογές.

Το κολαστήριο της Παγανής

Όλα αυτά, όμως, μπροστά στο κολαστήριο της Παγανής, όπου 800 ψυχές, υπό άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες, ξεσήκωσαν την απόλυτη κατακραυγή και τις σφοδρές επικρίσεις διεθνών οργανισμών και ανθρωπιστικών οργανώσεων, έμοιαζαν με παιδική χαρά.

Μετά τις εκλογές και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας αλήθειες, πρέπει να παραδεχτούμε πως το κλίμα ανετράπη άρδην. Η Παγανή έκλεισε και οι αστυνομικές επιχειρήσεις, που συνήθως κατέληγαν σε ξυλοδαρμό μεταναστών, έστω και προσωρινά, σταμάτησαν.

Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ

Εκείνο που απομένει είναι η χωρίς αποκλεισμούς και ριζική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος. Θετικό μεν το βήμα με την υποβολή του νέου νομοσχεδίου, όχι ολοκληρωμένο όμως.

Όπως σωστά επεσήμανε και η Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, «το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών στις τοπικές εκλογές υπέστη υπέρμετρους περιορισμούς, καθώς εκχωρείται μόνο σε εκείνους που έχουν αποκτήσει άδεια αορίστου ή μακροχρόνιας διαμονής, οι προϋποθέσεις απόκτησης της οποίας έχουν δικαίως επικριθεί ως ανελαστικές και αυστηρές, ενώ θα έπρεπε να συνδέεται απλώς και μόνο με το αντικειμενικό γεγονός της χρονικής παραμονής ενός προσώπου στην Ελλάδα (π.χ. 5 χρόνια).

Αλλά και η απαγόρευση εκλογής μεταναστών/τριών σε θέσεις δημάρχων, όπως και ο πλήρης αποκλεισμός τους από τις εκλογές αυτοδιοίκησης β’ βαθμού δεν επιδεικνύει δημοκρατικό πνεύμα εκ μέρους της Πολιτείας και δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την πολιτική βούληση για πραγματική κοινωνική ένταξη των αλλοδαπών».

Πηγή: Ανταποκριτής | Correspondent